Urząd Miejski w Koluszkach - Biuletyn Informacji Publicznej / ZARZĄDZANIE KRYZYSOWE

ZARZĄDZANIE KRYZYSOWE

Zarządzanie kryzysowe - stanowi zespół przedsięwzięć organizacyjnych, logistycznych i finansowych, których celem jest zapobieganie powstawaniu sytuacji kryzysowych, zapewnienie sprawności struktur decyzyjnych na wszystkich szczeblach zarządzania, ciągłej gotowości sił i środków do podjęcia działań, sprawnego reagowania oraz likwidacji skutków zaistniałej sytuacji.

Sytuacja kryzysowa - to stan wpływający negatywnie na poziom bezpieczeństwa ludzi, mienia w znacznych rozmiarach lub środowiska, wywołujący znaczne ograniczenia w działaniu właściwych organów administracji publicznej ze względu na nieadekwatność posiadanych sił i środków.

Reagowanie kryzysowe - to bieżące działania służb ratowniczych na wszelkie zdarzenia - zagrażające zdrowiu i życiu obywateli lub środowisku - zmierzające do ograniczenia lub zlikwidowania ich skutków oraz niesienia pomocy poszkodowanym (jest jedną z faz zarządzania kryzysowego).

Infrastruktura krytyczna - systemy oraz wchodzące w ich skład powiązane ze sobą funkcjonalnie obiekty, w tym obiekty budowlane, urządzenia, instalacje, usługi kluczowe dla bezpieczeństwa państwa i jego obywateli oraz służące zapewnieniu sprawnego funkcjonowania organów administracji publicznej, a także instytucji i przedsiębiorców. Infrastruktura krytyczna obejmuje systemy:

a. zaopatrzenia w energię i paliwa,

b. łączności i sieci teleinformatycznych,

c. finansowe,

d. zaopatrzenia w żywność i wodę,

e. ochrony zdrowia,

f. transportowe i komunikacyjne,

g. ratownicze,

h. zapewniające ciągłość działania administracji publicznej,

i. produkcji, składowania, przechowywania i stosowania substancji chemicznych i promieniotwórczych, w tym rurociągi substancji niebezpiecznych.

Fazy zarządzania kryzysowego:

. Zapobieganie

o analiza zagrożeń i ocena wrażliwości

o wspieranie badań stosowanych i transferu technologii

o uświadamianie społeczeństwa i powszechna edukacja w zakresie przeciwdziałania zagrożeniom

o stworzenie systemu zachęt i restrykcji finansowych oraz właściwe wykorzystanie zasobów

o zapewnienie przywództwa i koordynacji

Zapobieganie odnosi się do działań, które eliminują lub redukują prawdopodobieństwo wystąpienia katastrofy, albo ograniczają jej skutki.

. Przygotowanie

Kluczowym elementem przygotowań jest opracowanie planów reagowania kryzysowego, które to plany opisują kto, co i kiedy będzie robił, za pomocą jakich sił i środków i na jakiej podstawie prawnej - przed, w czasie i natychmiast po zdarzeniu kryzysowym. Przygotowanie to także zapewnienie zasobów specjalistycznych sił i środków reagowania, takich jak: stanowisko kierowania, system łączności kryzysowej, system alarmowania oraz personel reagowania kryzysowego, a także ewidencja zasobów sił i środków przydatnych do reagowania kryzysowego.

. Reagowanie

Następuje po wystąpieniu realnego zagrożenia lub zdarzenia. Jego celem jest uruchomienie działań prewencyjnych zapobiegających lub minimalizujących możliwość zniszczeń, a po ich wystąpieniu, podjęcie akcji ratowniczej celem dostarczenia pomocy poszkodowanym i ograniczenia wtórnych szkód i strat.

Faza reagowania wymaga:

. przestrzegania dyscypliny obiegu informacji

. gromadzenia informacji i dokumentowania działań

. unikania działań nieprzemyślanych

. profesjonalnej informacji (rzecznika)

. prognozowania rozwoju wydarzeń

. przewidywania skutków podejmowanych decyzji

. uwzględniania implikacji prawnych decyzji

. zagwarantowania funkcjonowania instytucji publicznych

. dysponowania odpowiednią liczbą ekspertów

. Odbudowa

jest końcową fazą cyklu zarządzania kryzysowego. Odbudowę kontynuuje się, aż wszystkie systemy wrócą do stanu poprzedniego albo lepszego niż poprzedni. Odbudowę dzieli się na krótkoterminową i długoterminową. Krótkoterminowa polega na przywróceniu systemów niezbędnych do życia do minimalnych standardów operacyjnych. Odbudowa długoterminowa może trwać wiele lat, aż do kompletnej odbudowy całego obszaru dotkniętego katastrofą. Jednocześnie odbudowa ta powinna być realizowana w nowy sposób, tak aby rejon dotknięty katastrofą był po odbudowie mniej wrażliwy na kolejną katastrofę.

Zasady zarządzania kryzysowego

. zasada prymatu układu terytorialnego - uznaje za podstawową konstrukcję tego modelu układ terytorialny państwa i sprowadza do funkcji pomocniczej układ branżowy.

. jednoosobowe kierownictwo - decyzje podejmuje się jednoosobowo i odpowiada się za nie.

. zasada odpowiedzialności organów władzy publicznej - przyjmują kompetencje i odpowiedzialność w zakresie podejmowania decyzji w sytuacji kryzysowych

. zasada zespolenia - przyznanie organom władz administracyjnych ogólnej kompetencji gwarantujących wywiązanie się z nałożonych na nie odpowiedzialności.

. zasada kategoryzacji zagrożeń - polega na podziale zagrożeń na grupy wg rodzaju i rozmiaru oraz przyporządkowaniu im określonych rozwiązań prawnych, organizacyjnych i finansowych

. zasada powszechności - zarządzanie kryzysowe organizują organy władzy publicznej we współdziałaniu z istniejącymi specjalistycznymi instytucjami i organizacjami oraz ogółem społeczeństwa